The Edge
Toen Freggle met pensioen mocht, bleef ik lekker recreatief rijden met hem. Toch miste ik de uitdaging om ergens naar toe te trainen. Daarom ging ik voor andere mensen paarden beleren of helpen met trainen. Het is zo leuk om jonge paarden te zien groeien in hun werk. Van onhandige puppy's naar leuke rijdieren, geweldig om te doen. Ik heb leuke pony's en paarden mogen doen, maar geen van allen was uiteraard mijn eigen keuze geweest. Graag zou ik dan ook zoiets weer voor mijzelf doen. In 2009 besloot ik dan ook, aangemoedigd door Arie, om de stap te nemen en een leuk dier voor mijzelf te kopen. Nou ben ik nogal gek van pony's en paarden kunnen mij niet snel bekoren. Aangezien ik graag de eventing weer terug in wilde, zou de keuze voor een paard toch echt verstandiger zijn. Daarom op zoek naar een klein paard, tevens een grote Freggle. Samen met mijn zus ging ik op pad naar Zwolle, daar stonden twee leuke kleine springpaarden, onbeleerd, goed papier, super bewegen en ook nog betaalbaar. Wat wil je nog meer? Nou, deze in ieder geval niet. Leuk voor een ander maar niet voor mij. Wij door naar Drenthe, die ochtend had ik nog een zeer aansprekende advertentie gezien en daar konden we ook nog even langs om te kijken, we waren nu toch onderweg. We lopen het terrein op en op zo een 20 meter afstand zeg ik tegen mijn zus: "Als dat hem is, dan wordt het hem!". We kwamen dichterbij en mijn hard ging sneller kloppen, spontaan verliefd op deze prachtige verschijning! Bleek hij ook nog eens een prachtige afstamming te hebben. Numero Uno X Wellington. Nou kan je op een papier niet rijden, maar zo een bekende vader is toch wel heel erg bijzonder. Normaal zijn deze paarden dan ook niet te betalen, maar zodra ze te klein blijven, komt daar verandering in. En laat ik nou net van kleine paarden houden, dat kwam dus goed uit. Na hem te hebben zien lopen, was ik helemaal verkocht. Toen kwamen de keuring en de onderhandelingen nog, goh, wat was dat spannend. Maar hij kwam feilloos door de keuring en al snel deed hij zijn intrede op stal Peters. Hij had een halster om met het advies erbij deze vooral niet af te doen. Ik snapte al snel waarom. Dit nieuwsgierige, vriendelijke maar ook zeer arrogante en gespannen dier ging voor alles op zijn achterbenen staan. Geweldig, weer een paard met karakter en een bijzondere gebruiksaanwijzing. The Edge leert enorm snel en wil graag hard werken. Soms een beetje te, hij is geneigd het initiatief zo af en toe over te nemen en gaat dan als een ongeleid projectiel in de rondte. Ik kan dat wel waarderen. Het steigeren en soms staken kan ik iets minder waarderen, maar over het algemeen kunnen we erg leuk samen door één deur. Ik heb hem gekocht voor de cross omdat mijn hart daar ligt. Gelukkig ook de zijne, in de cross is hij compleet in zijn element, heerlijk om op zo een onvermoeibare harde werker door het bos te gaan. The Edge is dan wel arrogant en je moet hem zeker niet beledigen, daar kan hij de grap niet van inzien. Gebruik ook geen harde borstels op zijn tere huidje want hij word woest. Maar verder is hij in de omgang een enorme knuffelkont en is gek op aandacht, vooral van kinderen. Hij loopt achter ze aan over het erf als een lammetje, neus in hun kraag om onderweg ook te kunnen knuffelen. Freggle heeft hem echt opgevoed en hem veel kunnen leren in de twee jaar dat ik ze samen had. Erg mooi is dan ook om te zien dat de typische Freggle streken ook na zijn overlijden geregeld voorbij komen. Daar zorgt The Edge wel voor.
The Edge heet op stamboom trouwens Baltic, maar ik vond dit geen roepnaam. Het is The Edge geworden. Een passende naam om verschillende redenen. The Edge betekend namelijk: De rand, dat klopt, hij zit qua schofthoogte op het randje pony/paard. Edge betekend ook: de voorsprong die je hebt in het spel tov een ander. Hopelijk komt dat ook uit! En The Edge is natuurlijk de gitarist van mijn favoriete band U2. Zo komt The Edge dus aan zijn naam, ondertussen ook wel verbasterd naar Eddie, met zijn stoere maar vriendelijke voorkomen en grote puppy ogen is het dan ook een echte Eddie.
Ik hoop dat ik met Edge ook minimaal 20 prachtige jaren mag beleven.