Radja
1997, Je staat bij de Hoogvliet naar de advertenties te kijken, je weet nooit waar je tegenaan loopt. Nou dat bleek, hangt er een briefje dat er een Stafford gratis af te halen is, het kan niet gekker! We waren totaal niet van plan om een hond aan te schaffen, maar ja, als het zo op je pad komt is het een ander verhaal. Ik heb Arie er behoorlijk mee overvallen maar hij was wel bereid om mee te gaan kijken. Alleen kijken hoor, we nemen hem niet meteen mee, eerst goed over na denken! Dit liep natuurlijk weer anders, dezelfde avond nog hadden wij een hond...Radja genaamd. Hij was mager, had doorgezakte voeten, kapotte voetzolen, was chronisch aan de diarree en had vreselijke verlatingsangst, succes mensen! Al deze mankementen waren ons uiteraard niet gemeld, het zou gewoon een schat van een hond zijn volgens de vorige eigenaar. Nou, daar hadden ze in ieder geval niet over gelogen, wat een schat van een hond! Mijn zwarte schaduw volgde mij overal, ging mee naar werk, naar de paarden, op visite, altijd was hij bij mij. En ik had hem ook graag om mij heen, Radja was altijd vriendelijk en gezellig en rustig wanneer dat van hem werd verwacht. In de dierenwinkel waar ik werkte heeft hij vele kinderen over hun angst voor honden heen geholpen. Thuis was hij de grote vriend van de katten. En voor ons was hij een liefdevol maatje. Zes eigenaren heeft hij voor ons gehad, al deze mensen hebben hem klakkeloos aan de kant gezet, voor mij onbegrijpelijk, want wij hebben vijf jaar lang vreselijk veel plezier gehad van deze prachtige hond!
Helaas hebben we veel te vroeg afscheid van hem moeten nemen. Zijn zware verleden had teveel schade aangebracht aan zijn lijf. Daarom hebben we hem met pijn in ons hart laten gaan in Oktober 2002.
Het was een zware maar goede keuze.
Radja, bedankt voor de mooie tijd, we zullen je nooit vergeten!